פייגעלע מיט אַ טאַטו אויף איר הינטן איז באשטימט אַ הור. עס איז אַ פאַרגעניגן צו האָבן אַ דרײַזאַם מיט איר. ז ײ האב ן זי ך געשלאג ן ד י קעפ , צװיש ן ד י ליפ ן , צעשפרײ ט ד י פיס , געשלאג ן אי ר ד י בעק ן אויפ ן שטערן , או ן ד י באקן , — או ן ד י ברונעט ע הא ט זי ך ניש ט געמײנט . לײדיק ן אי ר סקראט ם או ן באל ן אי ר אי ז געװע ן א פארגעניגן . איך װאָלט זי אױך אַרײַנגעטאָן אין מױל ― לאָז זי זיך פֿרײען! עס איז, אפנים, נישט דאס ערשטע מאל, מ׳שלאגט זי אין א קרייז, שלינגט זי שווער. )
אויב איך וואלט געווען א בעל הבית, וואלט איך געלעקט מיין הייזער און זי געפאקט אן א קאנדאם? איך טראַכטן ניט, איך וואָלט באַרען איר שווער גענוג אין די פראָנט און אין די אַנוס, און פּיריאַדיקלי איך וואָלט רופן איר אין מיין אָפיס פֿאַר מילד און אַנכעריד בלאָודזשאָבס! און מילד פאַקינג און לעקן? איר האָבן צו אַרייַנלאָזן עס ס צו פיל!