ד י מײדלע ך האב ן געזוכ ט שפאס , געפאר ן אי ן װאגאן . אמאל האבן זיי זיך אויפגעהויבן. זיי האבן, אפנים, געוואלט א נייע געפיל, האבן זיי אנגעבאטן א דרייסיג פאר א פרעמדן יונגן שיינער בחור. נאָך עטלעכע איבערצייגונג און שמועס, ער מסכים און געגאנגען צו אַרבעטן. ד י מײדלע ך האב ן זי ך צוגעכאפ ט מי ט אי ם , אי ם געגעב ן בלאז־דזשאבס , זי ך ארויפגעקלאפ ט אויפ ן אויבערשטן , ב ײ צװ ײ האב ן זי ך געפאקט , דע ר דריטע ר הא ט זי ך געפײניק ט דא ם פארא .
און די טאָכטער גײט אַלײן אַ װעג ― אַזױ װערט דער טאַטע אָנגעצונדן. וואָס מענטש וואָלט האַלטן ווען אַזאַ אַ געשמאַק טאָכעס סווערלינג אַרום אים. פארשטײ ט זיך , װע ן ע ר הא ט אי ר אי ר מויל א ארײנגעלײגט , אי ז געגאנגע ן װ י א זײגער . מיט װאָס דאַרף זי זיך שעמען ― ס'איז גלײַך קלאָר, אַז זי האָט ליב פּאָקן, פֿאַרװאָס נישט פּרוּװן דעם קרובֿ. אפילו איר ענג פיס האט זיך נישט געקאנט אנטקעגן אזא פיק - ער האט עס ארײנגעלײגט, אז אפילו זי האט געשלעפט איר זאפט. נאָך קאַממינג אויף מיין טיץ, ער לעסאָף קאַלערד אַראָפּ. יאָ, דאָס איז גאַנץ אַ אָפּל.